Mezarlığın Bekçisi

Bir mezar taşının başında dikiliydi, bu ağaç..yaprakları yeşildi.Belliki
bahar aylarıydı.Günler geçti aradan,güneş en tepeden vurdu.Kimi zaman
sarı bir renge boyanmıştı yaprakları..Üzerine yağmurlar yağdı toprak
kokusu vurdu sığ yapraklarına!Güneş açtı,yağmur,kar,rüzgar bi çok şey
yaşadı bu ağaç,
ama hep ordaydı..Omezarın
başında..Terketmedi,gitmedi,gidemezdi.Sanki bekçi gibi dikmişlerdi onu
oracığa..Ama oda terkedilmişdi.Yanlızlığa!
Tıpkı yıllardır,başında durduğu mezar gibi..
Geceleri siyah oldu yaprakları,ayazla birlikte bazen griye boyandı.Öldüğü gün kırmızıydı donuk donuk yaprağının renkleri!
Bir ceset var ağaç dibinde ölü yapraklar düşer her sonbahar gününde toprağının üzerine,
Yanlız kalamazsın işde..